De betekenis van het spreekwoord
Het Nederlandse spreekwoord “wie schrijft, die blijft” is een bekende uitdrukking die vaak gebruikt wordt in zowel informele als professionele contexten. Maar wat betekent het nu precies? En waarom wordt dit spreekwoord nog altijd veelvuldig gebruikt, vooral in journalistieke kringen?
De uitdrukking betekent in essentie dat wie zaken op schrift stelt, zorgt voor bewijs en voortbestaan. Met andere woorden: als je iets opschrijft, blijft het bestaan, kun je erop terugvallen of wordt je herinnerd. Vooral in administratieve of juridische contexten is het van groot belang om iets zwart op wit te hebben. Als journalist is het niet anders: je verslaggeving, je artikelen en je opiniestukken zijn het bewijs van je werk én je relevantie.
Herkomst van het spreekwoord
Dit spreekwoord stamt uit een tijd waarin geschreven documenten zeldzaam en waardevol waren. In vroegere eeuwen kon lang niet iedereen lezen of schrijven. Diegenen die zich die vaardigheid wel eigen hadden gemaakt, konden kennis vastleggen voor de toekomst. Vooral schrijvers, boekhouders of klerken hadden een zekere status in de maatschappij. Schrijven was niet alleen een vaardigheid, maar ook een manier om een nalatenschap te creëren. Vandaar de associatie met 'blijven' – wie schrijft, laat iets achter, wordt herinnerd.
Waarom is dit van toepassing op journalisten?
Voor een journalist is schrijven uiteraard de kern van het vak. Maar het gaat verder dan alleen het vergaren van nieuws: het op schrift stellen van verhalen, opinies of ontdekkingen betekent dat ze hun sporen nalaten. In een wereld die zich razendsnel ontwikkelt en waarin nieuws snel vervliegt, is het geschreven woord blijvend. Een goed onderzocht en overtuigend artikel kan jaren later nog relevant of zelfs baanbrekend zijn.
Daarbovenop speelt geschreven journalistiek een rol in het vormen van het collectief geheugen. Artikelen, columns en analyses worden gearchiveerd, geciteerd en herinnerd. Wie schrijft, blijft – letterlijk én figuurlijk – in de geschiedenisboeken.
Waarom zoeken mensen naar de betekenis van deze uitdrukking?
In een tijd waarin orale communicatie via sociale media, podcasts en video’s erg populair is geworden, zoeken veel mensen naar de waarde van het geschreven woord. Het spreekwoord “wie schrijft, die blijft” wordt vaak gebruikt in professionele trainingen, journalistieke opleidingen en zelfs binnen persoonlijke gesprekken. Daardoor ontstaat er online zoekverkeer van mensen die niet precies weten wat het betekent, maar wel de context kennen waarin het gebruikt wordt. Ze willen exact weten wat ermee bedoeld wordt en in welke situaties je het spreekwoord correct kunt inzetten.
Daarom is het niet gek dat veel mensen deze uitdrukking letterlijk intypen in zoekmachines. Het is een mooi voorbeeld van hoe traditionele taal en moderne nieuwsgierigheid kan leiden tot organisch verkeer op informatiepagina’s, zoals die van De Jonge Journalist.
